Мән-мағынасы жоқ махабаттың жаңа мерекелерін ойлап-таппай, ата-баба дәстүрін жаңғыртқан жөн

Қазақстандықтарға Ғашықтар күні қажет пе? Біреулер бұл мерекенің қажеттілігін дәлелдеуге тырысса, басқалары мұндай мән-мағынасы жоқ, жастарды жөнсіздікке жетелейтін мерекенің қажет емес екенін айтуда. Алайда осындай қызу пікірталастың барысында ата-бабаларымыздың салт-дәстүрлерін жаңғырту туралы көңілге қонымды ұсыныстар да айтылды.
Сәкен Алдашбаев, «Сыр дидары» газетінің бас редаекторы, Қызылорда:

– Менің пікірім, жалпы, жас буынды бұзатын осы ғашықтар күні деген пәле. Өйткені ащы болса да айтайын, үлбіреген қыздарымыз сол күні жігітіне ғашықтығын дәлелдеймін деп жаман қылықтарға барып жатады. Сонымен қатар, «Ләйлі мен Мәжнүн», «Жібек пен Төлеген» т.б тек қосыла алмаған соң ғана шынайы ғашықтар болып аталды. Егер Төлеген мен Жібек қосылғанда, ыдыс аяғы сылдырламай тұратын ба еді. Сондықтан біз махаббат күнін жеке ғашықтардың өткінші сезіміне байламауымыз керек. Ешқандай адамға қатысы жоқ, ұлттық тамырымыз жатқан Наурызға әкелуіміз керек. Ұлттық нақыштағы махаббат мерекесін белгілегіміз келсе,  неге

22 наурыз күнгі «Ұйқыашар» мен «Селт еткізерді» жандандырмаймыз?!

Бұл екі дәстүр шынайы махабатқа жетелейді емес пе?! Мәселен „Селт еткізерді„ алсақ, бұл бозбалалар мен жігіттердің өздері ұнатқан бойжеткендерді селт еткізерлік сыйлық табыстау дәстүрі. Ал бұдан кейін бойжеткендер мерекені „Ұйқыашар„ дәстүрімен жалғастырған — олар өздері ұнатқан бозбалалар мен жігіттерге дәмді тағам дайындап, „ұйқыңнан оян, мен мұндамын„ дегендей ыңғай білдірген.

Міне, бұл ешқандай сөкеттігі жоқ, махабат күні мерекесі аталуға лайықты, керемет дәстүрлер емес пе?!

Сонда біздің Наурызға деген ынта-ықыласымыз да артады. Керек десеңіз, мұнда шынайылық та бар. Себебі көктемнің алғашқы күнінен бастап психологтер адамның көңіл-күйінің нәзік болатынын айтса, адам ағзасында да биязы сезім болатынын ескертеді. Осыларды саралай келе мен сынықты сылтау етіп, пайдасыз шаралар өткізіп жүрген жастар ұйымдарына айтарым,

Махаббат күнін өзіміздің Ұлыстың ұлы күнімен ұштастыру керек.

Бұл ата-баба дәстүрі алдындағы парызымыз ғана емес, шынайылыққа жақындау. Мұны бүгін жасамасақ, болашақ ұрпаққолға алады, сонда болашақ ұрпақ алдында ұяттылау боламыз. Есті жиып, етек жабатын кез келді.
Бір қызығы, жастардың да бұл мерекеге деген көзқарасы жан жақты екен. Әлбетте, олардың көпшілігі мерекені ықыласпен қабылдайды, бірақ оны сын тезіне алғандар да жоқ емес. Ондай пікірлер көп болмаса да ақылға қонымды.

Баубек Сағындық, СДУ, «Журналистика» кафедрасының 2 курс студенті:

– 15-сәуір «Қозы көрпеш – Баян сұлу күні» дегенді естіген жұрт «Бұл махаббат трагедиямен аяқталған» немесе ол «жастарды суицидке тәрбиелейді» деген пікірді көбірек айтады. Меніңше, мәселе мейрамның атында емес сияқты. Өйткені, Валентин оқиғасы да жақсылықпен аяқталмаған ғой. Менің ғашығым жоқ, егер оны кездестірсем, 14-ақпанды емес, 15-сәуірді мереке ретінде атап өтер едім. Қаншалықты патриоттық болатынын білмеймін,

бірақ әр нәрседен ұлттық құндылықтың көрініс бергенін қалаймын.

Нұргелді Әбдіғани, СДУ, «Журналистика» кафедрасы, 4 курс студенті:

– Саяси тұрғыдан қарастырсам, 14-ақпан күні аталып өтетін, Валентин күнін мүлдем жою керек. Ол жойылады да. Себебі, салыстырмалы тұрғыдан, былтырғы жылмен салыстырсақ, бір ғана Алматыда

былтыр 154 млн теңгеге гүл сатылса, биыл небәрі 90 млн теңгеге гүл сатылған.

Мұның өзі бірте-бірте бұл мейрам жойылып келеді деген сөз.

Ал, 15-сәуірді соңғы жылдарда Қоз-Көрпеш-Баян Сұлу Ғашықтар күні атап жүр. Бірақ оның да керегі шамалы. Ол жастарды өзіне өзі қол жұмсауға жетелейді.